mehpare

bu puslu hava beni lâl eyler keser her an sözümü
göz gözü görmez lakin bil ki seçer ruhum özünü
toprağa ruh üflendiğinden bu yana sensiz kahırdayım
seni anlatmaya yeltenecek üç beş esrik satırdayım

muttasıl kalsın ellerimiz, yüreğimizde ilkbahar
munfasıl olsun keder, yaprak döken sonbahar
menkıbeler anlatılsın adına, bir tutam saçlarına
bir atiyedir merakım bir de genç bir kadına

rabıta ederler önünde, gözünün bir damlacık yaşının
tahayyül ederler bilenler sırrına, cebren çatık kaşının
bir sükûnet, bir kasvetli yakamoz ki; ıraklık ah ne yaman
gülmüyorsa gül yüzün, istemem dursun zaman

gülünce açmıyorsa güneş, ay söndürmüştür matemi
saçına tacını takmıyorsa, avuçlar göğü bir tek perçemi
efsunkâr şahikaların burcunda esvabınla parlarsın a güzel
bir güftede adın geçer ansızın, yüreğimi dağlarsın be güzel