271. Sokak

anılarımı geri getirin gözlerimin önüne
bir çentik daha atacağım şiir defterime
ben ki gecenin karanlığından korkup
anamın göğsüne saklanmak isteyenim
bu şiir yazma cüreti de ne

tutamadım kendimi ve doğurgan kalemimi
yazmayacaktım bir daha şiir
pek afili şair de değilim
271. sokak silinmesin bende diye
kendi benliğimi çiğnedim

tozlu raflara kalkıyor anılarım
aklımın uçurumundan birer birer uçarak
bu şiir aslen ağlama duvarıdır uçurumun kıyısında
ilmek ilmek işliyorum dizelerini
bir darbede yıkılmasın diye

uçup giden anılarımın
ipini tutmalıyım şimdi
ellerinden uçurtmaları kaçan çocuklar gibi
peşinden koşarak
tutup bağlamalıyım penceresiz odalarıma

turuncu bir deftere düşen şiirin son mısralarıdır artık bunlar
ipini tutamadığım anılarımı
sen getir gözlerime ey zaman
bilirim, bir çentiğe sığmaz
bilirim, üç beş defterden ötedir
271. sokak kadardır çocukluk

Mehmet Subaşı

Editör