Bir derin sisi çöktü yüreğime, 
Pervazına yaslandığım gecenin. 
Dökülürken acı sözler dilime,
İçine dalıyorum düşüncenin.

Boşluğu katıyorum gözlerime,
Yaman bir nârâ atıyor benliğim.
Muteber bir edayla dizlerime,
Kapanıyor birden çaresizliğim.

İçinde miyim hiç yok oluşların?
Bilinmez hayatın bu vazifesi.
Kanatları yırtınırken kuşların,
Durulur mu ruhumun ahizesi?

Her gecede sır; o muvazenedir, 
Yaşadığımız gelgitler sonsuza.
Camı kapalı vuslat, bekler sedir.
Bekleyişin sabrı erer sonsuza. 

Vahit VOLBAR 

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir