Evim bildim elbet seni

Islak ve gürültülü bir sokak

Gövdemde ay kesiği

Öksüz bir kavga,

Umut gibi gece yarısı,

Gel ve boz bu sükuneti.

Evim bildim elbet seni

Kalabalık bir cadde

Kulaklarımda eski bir türkü

“Lambada titreyen alev üşüyor.”

Yalnız mıdır bu insanlar

Yanmaz mı hiç yürekleri

Evim bildim elbet seni

İnsanlar topladım hakikate

Aydınlatsın diye geceleri

Silemedim yeryüzünden felaketi

“Sanat için midir sanat?”

Ölmek için gerekirse yaşamak

Çözemiyorum bu bilinmezi.

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir