Evim bildim elbet seni
Islak ve gürültülü bir sokak
Gövdemde ay kesiği
Öksüz bir kavga,
Umut gibi gece yarısı,
Gel ve boz bu sükuneti.
—
Evim bildim elbet seni
Kalabalık bir cadde
Kulaklarımda eski bir türkü
“Lambada titreyen alev üşüyor.”
Yalnız mıdır bu insanlar
Yanmaz mı hiç yürekleri
—
Evim bildim elbet seni
İnsanlar topladım hakikate
Aydınlatsın diye geceleri
Silemedim yeryüzünden felaketi
“Sanat için midir sanat?”
Ölmek için gerekirse yaşamak
Çözemiyorum bu bilinmezi.
İsa hocam kaleminize sağlık, şiirin arkasına fon müziği de verdiğimiz zaman şiirin okuru değil dinleyicisi olmak istiyorsunuz. Devamı da gelir inşallah.